maandag 17 maart

Maandag 17 maart.

Ben vanmorgen uit Kusadasi vertrokken eerst naar Bodrum,lieve mensen het wordt misschien een beetje saai sorry maar het was weer prachtig.
Wat een overweldigend mooie natuur.
In Bodrum ,wilde graag het eiland Kos zien liggen en ja was zeker goed te zien,
Ben ik daarna al snel vertrokken wat een drukke stad echt op toeristen ingericht en het leek wel hoog zomer.
Dacht leuk een mooie route langs de kust langzaam op Marmaris aan.
De Navigatie gaf een andere route die ik niet wilde dus dan gewoon op de kaart.
Ik hoor Valentijn en Mirella al lachen,ja kinders het was een WITTE WEG!!! Op de kaart.een detailkaart nou dan weet je het wel ik achteraf ook.
Het werd dus inderdaad net zo een verhaal als de route van sequoia NP naar Death Valley.Maar dan nog even erger helemaal geen wegbedekking en daar waar het ooit gezeten had enorme kuilen en gaten.
Op een gegeven moment een actieve steengroeve,die mannen zullen wel gedacht hebben wat moet die hier.
Ik daar toch maar even gevraagd of het wel een doorgaande weg was,o ja wel hoor.dat was om ongeveer half 12, en volgens de navigatie moest ik nog zo ongeveer een goede honderd kilometer.heb ik bijna ZES UUR over gedaan.
Maarrrrrrr en nu komt het de weg was crisis maar de natuur och zo ongelooflijk mooi en yes een schildpad gezien hoop dat de foto hem goed weer geeft.en hoop ook dat jullie de foto met de heel slechte weg goed kunnen zien.
Al met al besloten om in het plaatsje Oren naar een camping te vragen.
O ja die hadden ze ik er heen nog een behoorlijk eind rijden.
Nog maar eens gevraagd,ja hebben we wel maar dicht.De goede man vroeg mij hem te volgen hij op de fiets ik achter hem aan weg langs de kust dus prima,dacht als die afslaat volg ik niet meer en ga gewoon rechtdoor(HOOR TANTE TON EN NEELTJE)goed de man stopt bij een bootje komt een man naar de camper......wat leuk zegt hij in ja echtABN,mevrouw mijn vriend heeft een restaurant verderop tegenover de vissersboten,U kunt daar overnachten en ook aan de stroom.
Dus vandaar sta ik nu op dit goddelijke plekje aan zee heb maar even bij het restaurant gegeten,en nu dus tikkend met uitzicht op de vissersbootjes en die prachtige zee en het verzoek of ik morgen maar even bij het echtpaar wat Nederlands spreekt( vanaf hun jeugd in Waalwijk gewoond)kom ontbijten.
Ze waren uitgewerkt en hebben hier een heerlijk plaatsje gevonden,twee kinderen vier kleinkinderen waarvan er twee in Nl wonen.
Ze genieten op deze manier.misschien nog een beetje vroeg om te zeggen maar wat is Turkije mooi! En wat zijn er veel heel lieve Turken.
Tot nu toe alleen maar heel lieve en vriendelijke mensen tegengekomen.ik hoop dat het zo blijft.
Tot het volgende verhaal.